Nagehan KÖREKOĞLU’nun kaleminden

Nagehan KÖREKOĞLU’nun kaleminden.

İSTİKLAL MARŞI NE ANLATIR?
Bu sözleri yazarken Akif tırnakları ile kazır ilk iki mısrasını duvara
Korkma der Akif “mağarada korkma Allah bizimle Ebu Bekir” dediği gibi Resullah’ın ve öyle başlar şiirine. Ve ilk kıtasını cepheye yazar Korkma der Cephedeki Askere Allah bizimle ve devam eder;
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Askere diyor ki geriye dön bir bak. Eğer bu Anadolu topraklarında bir tane evin lambası yanıyor, eğer bir evin ocağı tütüyorsa bu millet arkandadır sakın ha korkma.
Sonra döner Bayrağa;
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
(elini ayağını öpeyim, tamam kırgınsın biliyorum, biz sana layık olamadık biliyorum ama ne olur çehreni eğme nazlı hilal ya şu kahraman ırka bi bak bi gül. onlara bir güç ver, bu ne şiddet ne celal. Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal der sitem eder bayrağa. ve devam eder;
Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl! (Bu Millet Allah tan başka bir Hak bilmemiştir. Sen bu millete tavır koyamasın der hiddetlenir bayrağa )ve devam eder.
Üçüncü kıtada kendisine söyler;
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Siz beni görmediniz mi Çanakkale de nasıl yiğit nasıl gözüm kara ölüme hiçe sayan tavrıma şahit olmadınız mı Çanakkale de? Kendi kendine söyler ve
Dördüncü kıtaya gelir;
Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar, ( velevki batının bütün cephesi çelik duvarlarla örülmüş olsun, ne çıkar)
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.( Senin göğsündeki iman neyle geçilir? Geçile bildi mi sen inandığın zaman.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir îmânı boğar,( cinaz var bur da iki manaya gelir (Ulusun yücesin büyüksün korkma ) yada ( bırak köpek gibi ulusun “Medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar?
Sonra dönüp o kahraman Millet’e diyor ki;
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın. Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın. Çünkü akın çok hayasızca ahlaksızca batı hiç edepli ahlaklı bir savaşın içine girmedi. Ahlaksızca hep alçakça savaştılar. Tek Türk Milleti dir Ahlaklıca savaşan. Ve devam eder.

Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın… ( ne diyor Kuran-ı Kerimde Müslümanlara “siz inandığının sürece Rabbiniz size Feti verecek” Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın. ( bu kadar korkma bu kadar uzun değil çok yakında diyor.)
Sonra tekrar dönüyor askere cepheye ve diyor ki; Bastığın yerleri “toprak!” diyerek geçme, tanı:
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı. ( Burda bize Akif diyor ki; toprak başka bişey vatan başka bi şeydir.sen buraya sıradan bir toprak diyerek basamasın. Altında senin nice atan yatıyor, onlara karşı senin bir saygın olması lazım.ve burda hepimize şunu hatırlatıyor ya kardeşim sen, alevi olabilirsin, sünni olabilirsin, laz, çerkez .tatar olabilirsin.
A partili b partili olabilirsin boşnağı, kürdü, zazası sizin cettiniz bur da ya bu toprağın altında. bu vatan için canlarını verdiler bilin kendinize bi gelin ya.) Verme diyor Dünyaları alsan da bu cennet Vatanı verme yarın bir gün belki parayla satacaklar izin verme.
Sonra dönüyor herkese bi sesleniyor diyor ki; (Aklı olan)
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ! ( Şu bir karış toprağı al diyor sık sana şehit kanı çıkar. Böyle bir toprak bu toprak.
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Huda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ. ( Allah aşkına kendine gel, kim bu cennet vatandan vazgeçe bilir ki? Allah beni alsın canımı alsın bütün sevdiklerimi alsın ama beni vatanımdan bu dünyada ayrı bırakmasın) diyor. İnsan bütün sebebleri kaybettiği zaman napar her şeyi denedin çare yok naparsın dua edersin Allah tan başka kapı yok dersin.ve Akif te öyle yapıyor. Dua ederek dizelerine devam ediyor.
Ruhumun senden, İlâhi, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne nâ-mahrem eli.
Bu ezanlar -ki şehadetleri dînin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli. ( ya Rabbi diyor namehremin elli değmesin, bu ezanlar susmasın bu ezanlar ki senin dininin şahidi senden tek dileğim budur ebedi yurdumun üstünde bu ses dursun. Eğer bu ses durursa; O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her ceriham dan, İlâhi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-ı mücerred gibi yerden na’şım; O zaman yükselerek arşa değer belki başım. ( yani diyor ki Ya rabbi o Ezanlar okunursa o zaman toprağın altındaki şehit, üzerindeki cerahatını dökmesi ile beraber ki onun varsa mezar taşı hatta o mezar taşı bile binkere secde eder) diyor.ve o şevkle tekrar döner bayrağa Akif;
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl: ( Emin ol diyor Şanlı Bayrağa ne sana, nede bu aziz Millet’e yıkılma yoktur diyor.) ve açıklıyor çünkü;
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;( Hür yaşamış bir milletin hürriyet dibine kadar hakkıdır. Hür yaşamış ve Allah tan başka İlah tanımamış bir Milletin de bağımsızlık sonuna kadar hakkıdır. bundan dolayı der ki son mısrasın da
Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl!
Ben bunu anlarım ve her mısrada çoşarim